Kaasplankje

Harry spitst zijn oren.
Stilte, doodse stilte.
Alle mensen zijn naar huis. Na een lange, drukke dag is het licht eindelijk uit.
Zijn buik voelt leeg. ‘Eten, ik moet eten,’ denkt hij.
Voorzichtig gluurt hij om het hoekje en observeert de ruimte die er spookachtig verlaten bijligt.
Geen radio, geen lange rij bij de balie en geen telefoons met irritante ringtones.
Bij de schuifdeur hangt een camera en in een hoekje van het plafond knippert een rood lichtje, het alarm, weet Harry.
Zachtjes sluipt hij langs een plint. Harry kent het hier beter dan wie dan ook.
Camera’s… Ach, hij zorgt er wel voor dat hij uit beeld blijft.
Een alarm… Stiekem lacht hij erom, hij is veel te klein om uberhoubt gedetecteerd te kunnen worden.

Op een drafje rent hij langs de vitrine met de muffins en en croissantjes richting het schap met de repen.
Eigenlijk heeft hij er wel weer zin in, net als een paar dagen geleden.
Met zijn scherpe tanden had hij een wikkel stukgebeden en zich helemaal volgepropt met witte chocolade met gepofte rijst. Heerlijk was dat!
De volgende dag vond een medewerkster de aangevreten reep. ‘Ieks, hier zitten muizen!’ had ze geschrokken geroepen!
Meteen werd het ongedierteprotocol in werking gesteld en vanaf dat moment voelde Harry zich niet meer helemaal op zijn gemak. Even had hij nog overwogen om te verhuizen, maar ja, je geeft je vertrouwde plekje niet zomaar op. Een muis heeft zo zijn trots en hij laat zich niet wegjagen. Hier, in de bakkerij is het luilekkerland. Waarom zou hij vertrekken vanwege zo’n hysterische meid!
Er werden doosjes met muizengif neergezet. Hij heeft ze heus wel gezien. Pff, alsof hij daar intrapt!
Harry heeft zich voorgenomen om zich voorlopig gedeisd te houden tot de gekte voorbij is.

In een tempo waarop alleen een muis dat kan wurmt hij zijn grijze lijfje onder het schap.
Het is duidelijk dat daar niet vaak gepoetst wordt. In de hoeken hangen spinnenwebben en hier en daar signaleert hij een dood insect. Met tegenzin knabbelt hij aan een paar stoffige kruimeltjes waarvan hij niet kan zeggen hoe lang ze er al liggen.
O, zo smakelijk!
Not!
‘Niet zeuren, eten is eten!’ spreekt hij zichzelf strengt toe.
Hij begrijpt maar al te goed dat hij een groot probleem heeft wanneer hij weer aan de snoepjes die verkocht moeten worden komt.
Opeens ruikt hij een heerlijke geur. Waar komt dat vandaan?
Nieuwsgierig rent de kleine muis zijn neus achterna.
Dan valt zijn oog op iets geels.
Kaas!!!
Wat grappig, die kaas ligt op een houten plankje, een kaasplankje!
Zo lief, iemand heeft een kaasplankje voor hem neergezet!
Vrolijk hupt Harry erheen.
‘Wacht eens even…’ bedenkt hij zich wanneer hij er bijna is.
‘Een kaasplankje voor een muis…?
Is dat niet een beetje vreemd?
Mensen hebben een hekel aan muizen.
Als je iemand niet leuk vind ga je diegene toch niet op een kaasplankje trakteren?’
‘Nee, dat zou niet logisch zijn.’ Hoofdschuddend draait hij zich om en wil weglopen.
‘Van de andere kant… Wat kan er nu mis zijn met een kaasplankje? Het staat hier helemaal verstopt onder een schap, ver weg van de verkoopwaar.’
‘En toch klopt het niet… Denk logisch na!’ roept hij zichzelf streng tot de orde.
‘Wel of niet… Wel of niet… To eat ore not to eat? That’s the question.’
‘Nee,’ besluit Harry na wat wikken en wegen. ‘Dit is verdacht, voorlopig moet ik die vieze oude rommel eten.’
Op dat moment knort zijn maag. Harry haalt diep adem. Het ruikt gewoon veel te lekker!
Voorzichtig zet hij een stap richting het kaasplankje.
‘Niet doen,’ zegt een waarschuwend stemmetje in zijn hoofd. Het stemmetje klinkt een beetje als zijn moeder.
‘We zullen eens zien wie hier de slimste is.’ mompelt de muis na een tijdje.
Hij pakt een luciferhoutje van de grond en gooit het met alle kracht die hij in zijn kleine lijfje heeft richting het kaasplankje.
De doodse stilte wordt verbroken door een korte, harde klap.
‘Pats!!!’
Een klem slaat dicht!
‘Zie je wel, niks kaasplankje, gewoon een ordinaire muizenval!’ mompelt hij. ‘Ach, het mooie van muizenklemmen is dat ze maar één keer af gaan.’
Hongerig trippelt hij naar het lekkernij. Het restaurant is geopend!